Pieter Defesche vervaardigde schilderijen, gouaches en grafiek. Hij schilderde veelal landschappen, stillevens en bijbelse voorstellingen in expressionistische, bijna abstracte stijl. Hij maakte tevens collages, wandschilderingen, decors en kostuums (onder meer voor het Scapinoballet). Defesche volgde zijn opleidingen aan de Middelbare Kunstnijverheidsschool in Maastricht en de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Hij werd sterk beïnvloed door zijn leermeester aan de Rijksakademie Heinrich Campendonk. In 1949 ontving Defesche de Prix de Rome. Defesche's lyrisch-abstracte schildertrant van de jaren '50 van de vorige eeuw, waarin blauwen en bruinen overheersten, maakte rond 1960 plaats voor kleurrijke contrasten en een grotere helderheid. In 1964 ontving hij de Prix Europe de La Peinture. Begin jaren '70 ontwikkelde hij een manier van schilderen die sindsdien niet wezenlijk veranderde. Er vonden evenwel binnen zijn beeldtaal onophoudelijk accentverschuivingen plaats. Met vooral het landschap als uitgangspunt, schilderde Defesche een werkelijkheid die zich als mythisch laat ervaren, waarbij hij voortdurend laveerde tussen figuratie en abstractie. Defesche behoort met Ger Lataster, Jef Diederen, Lei Molin, Pierre van Soest, Jan Stekelenburg, Frans Nols en Harry op de Laak tot de groep die in de schilderkunst ook wel bekend staat als 'de Amsterdamse Limburgers'.
